From 085e3ef36ab0d80e8b6e684d6ab821d9625ef15e Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: sonofmun Date: Tue, 23 May 2017 14:50:33 +0200 Subject: [PATCH 1/2] Added tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml Prefatio to Res Publica Atheniensium --- data/tlg0086/tlg003/__cts__.xml | 53 ++ .../tlg003/tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml | 470 ++++++++++++++++++ 2 files changed, 523 insertions(+) create mode 100644 data/tlg0086/tlg003/__cts__.xml create mode 100644 data/tlg0086/tlg003/tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml diff --git a/data/tlg0086/tlg003/__cts__.xml b/data/tlg0086/tlg003/__cts__.xml new file mode 100644 index 000000000..180315dae --- /dev/null +++ b/data/tlg0086/tlg003/__cts__.xml @@ -0,0 +1,53 @@ + + Res Publica Atheniensium + + Res Publica Atheniensium + Aristotle, Res Publica Atheniensium, Kenyon, Reimer, 1903 + + + Fragmenta Deperditae Partis Primae + Fragmenta Deperditae Partis Primae to Aristotle, Res Publica Atheniensium, Kenyon, Reimer, 1903 + + + Prefatio + Prefatio to Aristotle, Res Publica Atheniensium, Kenyon, Reimer, 1903 + + + + + + Corrigenda + Corrigenda to Aristotle, Res Publica Atheniensium, Kenyon, Reimer, 1903 + + + + + + Addenda + Addenda to Aristotle, Res Publica Atheniensium, Kenyon, Reimer, 1903 + + + + + + Signorum Explicatio + Signorum Explicatio to Aristotle, Res Publica Atheniensium, Kenyon, Reimer, 1903 + + + + + + Index Verborum + Index Verborum to Aristotle, Res Publica Atheniensium, Kenyon, Reimer, 1903 + + + + + + Index Nominum + Index Nominum to Aristotle, Res Publica Atheniensium, Kenyon, Reimer, 1903 + + + + + diff --git a/data/tlg0086/tlg003/tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml b/data/tlg0086/tlg003/tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml new file mode 100644 index 000000000..4fec779a3 --- /dev/null +++ b/data/tlg0086/tlg003/tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml @@ -0,0 +1,470 @@ + + + + + Prefatio to Res Publica Atheniensium + Georgius Wentzei + University of Leipzig + European Social Fund Saxony + Gregory Crane + Monica Berti + + + Digital Divide Data + Corrected and encoded the text + + + Gregory Crane + Editor-in-Chief, Perseus Digital Library + + + Matt Munson + Project Manager (University of Leipzig), 2016 - present + + + Annette Gessner + Project Assistant (University of Leipzig), 2015 - present + + + Thibault Clérice + Lead Developer (University of Leipzig) + + + Bruce Robertson + Technical Advisor + + + Greta Franzini + Project Manager (University of Leipzig), 2013-2014 + + + Frederik Baumgardt + Technical Manager (University of Leipzig), 2013-2015 + + + Simona Stoyanova + Project Manager (University of Leipzig), 2015 + Project Assistant (University of Leipzig), 2013-2014 + + + + University of Leipzig + tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml + +

Available under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International + License

+ + 2017 + University of Leipzig + Germany + + + + + + Supplementum Aristotelicum + + + Fridericus G. Kenyon + + + Aristotle + + Typis et Inpensis Georgii Reimeri + Berolini + 1903 + + 3.2 + + Internet Archive + + + + + +

Text encoded in accordance with the latest EpiDoc standards (January 2014)

+ + + + + + + Latin + + + + + + + + +
+ +PRAEFATIO +

Aristotelis libellus de re publica Atheniensium cur in hoc Supplemento Auctoritas libri Aristotelici +locum obtineat, facile sine verbosis argumentis quivis intelliget. Post cetera +Stagiritae opera, quibus tempus edax pepercit, nunc sub finem saeculorum +in lucera protractus, in editione Academica Berolinensi locum quasi de iure +sibi vindicat, sociumque invenit illum de re medica libelium quem, ab +harenis Aegyptiacis simul arreptum unaque in Museum Britannicum illatum, +abhinc decem annis felicissime edidit Hermannus Diels1). de auctoritate +huius Politiae hic nulla erit quaestio. Aristotelicum esse non minore iure +quam Menonia illa excerpta, nemo non concedet; immo opus idem esse +quod ab antiquis scriptoribus Aristoteli ipsi una voce tribuitur, certissimis +argumentis probari potest; itaque hic suum sibi locum postularet, etiam si +ab ipsius Aristotelis manu et ratione alienum esse iudicaremus, — id quod +tamen nos nullo modo concedimus, neque sane adhuc a quoquam idoneis +argumentis probatum est.

+

Edendum igitur esse cum ceteris Aristotelicis libris in editione Academica +hunc librum consentient omnes; de editore autem fortasse mirabuntur +buntur nonnulli. cum autem multi sint, — quorum inter primos Hermannum +Diels et Udalricum de Wilamowitz-Moellendorff honoris causa nomino, — +qui rem maiore sollertia, acumine, experientia, doctrina peragere possent, +illis varias ob causas non contigit opus suscipere, praecipue cum papyrum +ipsam sub oculis habere non possent; itaque mihi tandem, cui fors fortuna +opportunitatem illis non concessam dederat, honos a collegio Academico +oblatus est, ut qui quasi recens nato sedulus sed imperitus olim ministraveram, +idem nunc togatum inter adultos ponerem. quem laborem dum +libenter idemque non sine timore suscipio, rationem huius novae editionis +breviter exponam.

+

Ante annum post Christum MDCCCLXXX de opere Aristotelico nihil +nisi fragmenta a lexicographis aliisque antiquis scriptoribus citata exstabat, +1) Anonymi Londinensis ex Aristotelis lalricis Menoniis et aliis medicis eclogae (Suplementum +Aristotelicum vol. III, pars 1 ; MDCCCLXXXXIII). + + +Codex Berolinensis quae post NeumannuiTi in editione Academica optime collegit et edidit +Valentinus 1) Illo demum anno, cum iam terra Aegyptiaca divitias +suas sepultas oculis nostris reddere coepisset, duo folia codicis papyracei a +Museo Berolinensi conquisita sunt, quae postquam a viro doctissimo, +Friderico Blass, ut fragmentum historici anonymi continentia edita 2), +Theodorus Bergk, Academiae Regiae socius, ea pertinere ad Aristotelis de +r. Ρ. Atheniensium libellura acute conspexit3). cum autem fragmenta haec +valde mutila sint et lectu difficillima, multum inter se discrepabant lectiones +a viris doctissimis e papyro erutae ; tandem autem omnia quae legi potuerunt +legit, ordine vero disposuit, cum commentario edidit Ilermannus diels4). +B fragmentorum Berolinensium (quae in adnotationibus criticis B vocabimus) +descriptio haec est. fragmentum primum (I) altitudinem habet 13.2 cm, +latitudinem 13.8 cm; alterum (II) altitudinem 18 cra, latitudinem vero 10 cra. +utruraque tam in fronte quam a tergo scriptum est, ita ut facile pateat codicis, +non voluminis, istas esse reliquias. scriptura tenuis, amplitudinis mediae, +incompta, scribae non ita periti opus esse videtur; atraraentura pallidura, idem- +que saepe lapsu temporum evanidum. Aetas eius non omnino facile discernitur, +sed quarti p. C. saeculi potissimum esse videtur. operis Aristotelici, quale +nunc nobis plenius cognitum est, partes has habet: cc. 12,4; 13,1 — 5; +21,4–22,2; 22,4–7 (in hac editione pp. 31,1—14,12; 14,29—15,15; +25,1—26,1; 26,12—26). lectiones, quotquot quidem discerni poterant, in +adnotatione critica citatae sunt.

+

Codex Londincnsis Hoc tamen nil nisi gustus epularum lautiorura fuit. initio enim anni +p. C. MDCCCXC volumina nonnulla papyracea ex Aegypto (de loco quo +inventa sunt nihil amplius publici iuris adhuc factum est) in Museum +Britannicura adlata sunt, inter quae quattuor, non sine labore transcripta, +de re publica Atheniensiura agere videbantur; neque scriptoris nomen diu +latuit, quia fragraenta illa paene orania, quae collegerat Rose, illa quoque +quae in codice Berolinensi exstabant, hic suis locis reperta sunt. quae +L voluraina (quibus signura L — Londinensibus scilicet — dedimus) cum +quasi fundamentum totius operis nostri sint, paullo fusius sunt describenda. +altitudinem habent 28 cm, praeter ultiraura, quod 25 cm tantum est; lati- +tudinera habet priraura 220 cm, alterura 166.5 cm, tertium 91.5 cm, quartum, +ut nunc accuratius dispositum est, 79 cm. nec tamen haec pristina +forraa papyri fuit. in altero enira latere quod prius ad scripturara recipiendara +adhibitura est (quippe quod papyri fibras pronas, non transverso ordine +stantes habeat), scriptae inventae sunt rationes pecuniae acceptae et expensae, +pensae, a villico quodam Didymo pro domino Epimacho in annis regni +Vespasiani decimo et undecimo (post Chr. 78 et 79) confectae. harum +1) Aristotelis opera; edidil Academia Regia Borussica. Vol. V, Aristotelis qui ferebanlur +librorum fragmenta (MDCCCLXX). +2) Hermes, XV, 366 (MDCCCLXXX). +3) Rheinisches Museuw, XXXVII, 87 (MDCCCLXXXI). +4) Abhandlungen der kgl. Akademie der Wissenschajten zu Berlin, MDCCCLXXXV. + + +quidem rationum pars prior ea est quae partem Aristotelici operis ultiraam +(id est, est, volumen quartum) in tergo tenet; hoc tamen aliud fuisse volumen +e mensuris quas supra dedi liquet, decimique anni rationes reddit. undecimi +anni computus in tria volumina divisus est. primum ad partem Aristotelici +operis priorem recipiendam ita adhibitum est, ut initium scripturae Didymi +a tergo extreraum scriptoris recentioris pensum habeat; quin etiam, cum +papyrus scriptori Aristotelis non sufficeret, folium aliud raagnura addebatur, +quod nunc pagina undecima Aristotelici operis occupat1) prius tamen +quam rerura publicarum Atheniensium fortunae hic narrarentur, initium +fecerat aliquis commentaria (argumentura et scholia) in orationera Demosthenis +Midianam transcribendi, post paginas autera unara et diraidiara +transcriptas finera labori posuerat2) hoc deinceps deleto, Aristotelici libri +pars prior in paginis undecira conscripta est, quae ita inter sese discrepant +ut undeciraa latitudinera 28 cm, deciraa 12 cra, nona 21 cra, ceterae autera +circa 14 — 16 cm habeant. volumen alterum (littera Β a scriba signatum) +tredecim habet paginas, siraiiiter dispositas, ita ut initiura Aristotelici +Operis finem rationum Didymearura a tergo habeat; pagina prima latitudinem +habet 16 cm, ceterae autem (aliis manibus transcriptae) 9.5—12 cm. +Tertium (cui scriba verba τομος γ praeposuit) paginae paulo ampliores +occupant, latitudinis 11 5—16 cra, quarum una (octava et vicesima) mutila +est; in hoc initium operis Aristotelici initiura rationura Didymearum a +tergo habet. quartum voluraen, de quo supra dixiraus, septera paginas +habet, latitudinis circa 11 cm; hae omnes lacerae et male habitae, ita ut +verba multa sola coniectura lecta aut restituta sint, nonnulla adhuc obscura +atque incerta maneant.

+

De aetate codicis plura nunc sunt testiraonia quara eo tempore fuerunt Aetas codicis +quo primum in lucem datus est, sed idem iudicium. cum enira rationes +quae in obverso latere papyri sunt annis post Christura natura 78 et 79 +scriptas esse certura neque veri siraile sit scripta talia diu esse servata, +facile evincitur opus Aristotelicura circa A. D. 100 in averso latere esse +transcriptura. quod iudiciura multis nunc testiraoniis roboratum est, cum +perraultae eius aetatis papyri intra hos duodecim annos inventae et publici +iuris factae sint3) unde papyrura Londinensem circa finem saeculi p. Ch. +primi in Aegypto (fortasse prope oppidum Herraopolim, in qua regione +rationes Didymeae confectae sunt) transcriptam esse constat.

+

Archetypum e quo transcriptum est exeraplura Londinense mutilum Archetypi mutilatio +fuisse inde patet, quod initium operis codex noster omnino non habet, +1) Cum hoc folium tum primum ad scripturam accipiendam adhiberetur, scriba recto +latere (pronis scilicet fibris) usus est; aversum absque scriptura est. +2) Textus in editione mea tertia impressus exstat. +3) Confer praecipue papyros Musei Britannici 289 (anno 91 scriptam). 142 (a. 95), +143 (a. 97), et Musei Raineri 215 (a. 83), quarum imagines phototypicae exstant (Greek +Papyri in the British Museum, vol. II, Atlas of Facsimiles, pl. 34, 43, 44; Papyrus Erzherzog +Rainer, FUhrer ciurch die Ausstellung, Taf. IX). + + +neque unquam habuit. incipit enim in medio clausulae imperfectae, quae +in capite paginae primae reperitur, ante quam spatium paginae vacuum +relictum est. hoc ideo esse factum ut initio voluminis quasi tutamentum +esset facile creditur, cum in aliis quoque papyris (e. g. ea quae Herodae +mimos servavit) simile inveniatur; sed quia in ceteris voluminibus huius +operis nullum tale spatium relictum est, potest etiam illud conici spatium +propterea relictum esse a scriba primo, quo initium deperditum, si unquam +reperiretur, insereret. lacunas etiam alibi esse ubi exciderint partes +Aristotelici operis suspicati sunt nonnulli, nec tamen satis demonstra- +verunt.

+Librarii L1—4

Ad scriptorcs librarios venimus, qui numero sunt quattuor. primus +(quem L1 in adnotationibus vocamus) volumen primum totum +idemque paginam primam in voluraine altero, scriptura ille usus minuta +sed crassiore eius generis quod cursivum nuncupatur, multis compendiis, +de quibus infra tractabitur. errores ipse suos plerumque correxit, neque, +quod videmus, multos omnino fecit; non indoctus enim fuisse videtur, +licet scriba peritus non fuerit. sub finem autem errores nonnullos correxit +et litteras male formatas rescripsit etiam scriba quartus (L4) alter (L2), +qui paginas septem et dimidiam (13—20) scripsit, unciali scripturae genere +utitur, magnitudinis mediocris, visu non iniucundo, sed erroribus scatente, +praecipue in orthographia. correctoris opere functus est scriba quartus +(L4): qui menda permulta sustulit, nonnulla tamen reliquit. in medio +paginae vicesimae opus incipit scriba tertius (L3) qui partem voluminis +alterius (pp. 20—24) confecit, idemque totum volumen quartum transcripsit. +et hic quidem scriptura utitur interdum unciali, crassa atque deformi, +saepius autem cursiva, tenui et rapida, ita ut nonnunquam verba vix legenda +sint. quod cum accidisset, saepe scriba quartus eadem verba melius superscripsit, +scripsit, idemque errores nonnullos sustulit. volumen denique tertium +huius scribae (L4): totum est opus, qui omnia transcripsit et suos ipse +errores correxit. scriptura parva et cursiva est, manui primae non dissimilis, +similis, sed minor et tenuior; et quanquam compendiis plerumque iisdem +utitur, non omnia similia sunt 1). hunc autem scriptorem cum munere +correctoris per totum librum (nonnunquam etiam in provincia scribae primi) +fungi videamus, neque qui scriptoriam artem profiteretur sed potius privatum +tum aliquem hominem haec exarasse: facilis est coniectura eundem huius +libri possessorem fuisse, cui nos tot post saecula, totoque divisi orbe, opus +Aristotelicum servatum debemus.

+Compendia

Compendia in hoc libro, quippe qui in usum privatum scriptus sit, +ita multa ut in paucis aliis usurpantur; neque tamen eadem apud omnes +scriptores. ’ haec adhibet compendia: +1) De discrepantiis quibus L1 et L4 necnon L2 et L3, inter se distinguuntur, conferre +ferre licet quae in editione mea tertia (pp. XII, XIII) scripsi. + + + +ABBREV = αὐτήν (P. 9,8) +γ΄ = γάρ +δ΄ = δε +δ΄ = διά +ABBREV = εἶναι +ABBREV = ἐστίν +κ΄ = και +κ = κατα +μ = μεν +μ = μετα +ό = ουν +π = παρα +π΄ = περ vel περί +σ = συν +ABBREV = ται +τ΄ = την +τ᾿= της +τ΄ = των +ABBREV = χρόνος +

+

Praeter haec autem compendia, verba saepe brevioribus formis ita +scribit ut litteras finales omittat, eamque quam postremam retinet super +versum aliquantulo erigat; quales sunt Σολων ο, γινεσ υ, αγρ ω, x. t. X. hoc in +verbis plus quam centum triginta efficit L1; praecipue autem terminationes +quae in -ov, -ος, -ου desinunt per ο solum significat, e. g. πολεμαρχ ο, +γυναικ ο, σημει ο, πληθ ο, ετυχ ο, et circa quadraginta alia, etiam αλλ ο pro +ἄλλοισ semel habet. necnon ω pro ων saere usurpat, sicut πλουσι ω, βασιλε ω, +πολλ ω, κ.τ.λ. modus infinitivus mediae aut passiveas vocis saepe θ pro θαι +habet, ut γινεσ θ, κομισασ θ, κληρουσ θ. raeter hoc non ita saere in consonantibusvocem claudit; exstant autem Αριστει δ, αρχ, Αττι κ, βασι λ, βου λ, δυνα μ, θεμιστο κ, +θεμιστοκ λ, μαχ, ωαυμα χ, ονο μ, Σαλα μ, Σικε λ, συμμα χ, φι λ, φυ λ. si κυρ ι, pro +σύριος et φ η pro φησίν addas, omnia genera abbreviationis a L1 usitata habes.

+ +

In L2 nulla omnino sunt compendia, nec multa in L3. hic tamen < +pro δραχμήν et υ᾿ pro ὐπέρ habet, item ανδρ ι=ἄνδρας, απογραφῖ=ἀπολγραφάς, +δι ι=διά, τρο᾿=τρόπων, χωρ᾿=χώραν, quae tachggraphici generis signa sunt; +et καί saepe ita cursive scribitur ut paene compendium fiat. praeterea verba haec abbreviata inveniuntur: πο λ=πόλεως, πολι τ=πολιτῶν, τη=τῆς. +L4 speciem eandem quae in L1 est plerumque reddit. compendia haec habet: + +ὰ=ἀνά +γ΄=γάρ +δ΄=δέ +δ`=διά +<=δραχμή +\=εἷναι +ABBREV=δἰσί +-=ἐστί +θ΄=θαι +θ΄=θων(κριθῶν, p.26, +36, ut videtur) +κ΄=και +κ`=κατά +μ΄=μεν +μ`=μετά +μ΄=μων (ωόμων, P. 26, +30; σταθμῶν, p. 26,32) +v΄=νων(πεντακοσιομεδίμνων, p. 25,6) +ο΄=ουν +π`=παρά +π΄=περί +σ΄=σύν +τABBREV=ται +τ`=την +τ᾿=της +τ΄=των +υ`=ὑπό + +

+ + + +

Ergo viginti septem compendiorum septemdecim scribae utrique L1 +et L4 communia sunt; sibi propria habet L1 ABBREV=αὐτήν et ABBREV=χρόνος, L4 +autem α`, <, =, θ΄(=θαι et θων), μ΄(=μων), ν΄, υ`. verbis abbreviatis +L4 minus saepe quam L1 utitur; in ο praecipue non nisi ter berbum desinti, +ω προ ων in quinque verbis stat, ο υ pro semel. In comsonanti exeuntia +habet βασι λ, βου λ, γυμνι κ, γυναι κ, θρι θ, νο μ, οβο λ, π ο (= πρός), +χρημα τ1). Pro ἀπὸ exhibet etiam compendium singulare α< (p.27,23).

+Editores

Talis igitur est papyrus unde Aristotelis librum anno MDCCCXCI +primmum edidi, accuratius editione tertia anno MDCCXCII. editiones alias +alii curaverunt: Herwerden et van Leeuwen (MDCCCXCI), Kailbel et +von Wilamowitz-Moellendorff (MDCCCXCI semel et bis, et MDCCCXCVIII), +Ferrini (MDCCCXCI), Blass (MDCCCXCII, MDCCCXCV, MDCCCXCVIII; +quarta nunc prodiit), Sandys (MDCCCXCIII), Lowjagin (MDCCCXCV)2), +patim etiam Haussoullier3) (MDCCCXCIII) et Hude4) (MDCCCXCII). +papyrum ipsam contulit horum nemo nisi Blass, et pro editione Kailbelii +et Wilamowitzii tertia Wilcken, ceteris editio phototypica praesto fuit. +Fragmenta nova accedit ut decem post annos fragmenta alia eorundem voluminum ex Aegypto +in Angliam missa sint, quorum textus nunc primum in lucem profertur. +frustula sane sunt parva, ne dicam minutissima, quae paucas tantum litteras +continent; neque tamen omnino inutilia sunt. maximum inte haec east +fragmentum quod lacunam in primis voluminis quarti versibus complete +(p. 74,22sqq. hius editionis); centera in pp. 53,3 64,3 71,22, 72,7, 73,6, +73,10, 74,7, 78,7, invenientur (vide adntationes criticas). his igitur novis +subsidiis auctus, et nova totius codicis collatione facta, editionem hanc paravi.

+Editionis hius ratio

In textu constituendo cautus fui. cum enim nullus dubitem, in memoriam uno codice servatam quin plures quam scimus errores se insinuare +potuerint, persuadere mihi nequeo nos, nisi manifestus sit error, coniecturis +adhibitis non plus damni quam auxilii esse adlaturos. Ubi manifestus est +error, aut hiat papyrus, inter supplementa a viris doctissimis proposita +elegi ut potui; paucissima et levissima mea addidi. supplementorum primum +quemque auctorem in adnotationibus semper nominavi: si nomen abest, +meum est. omino hoc in mente habui, ut textum Aristotelicum qualis +in papyro Londinensi exstat, certissimis tantum amotis erroribus, quam +accuratissime ante oculos haberet lector. ergo si quid in codice mutavi, +omnia vel levissima in adnotationibus notavi. taedio fortasse nonnullis +erit, omnia quae in orthographia peccavit scriba alter (L2) ordine longo

+1) Plura si quis velit, videat „observationes palaeographicas“ Leeuveni in editione +Batava (Lugd. MDCCCXCI), qui omnia ordine et numero disposuit. +2) Aristotelis ᾿ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΗΟΛΙΤΕΙΑ graece et russice St. Petroburgi (hanc non +ipse vidi). +3) La constitution d'Athènes avant Dracon (cc.I—III), Revue de Philologie, tom. XVII; +etiam cc. LXIV—LXIX ibid., tom. XV. +4) ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΓΣ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ: den historiske Del (kapp. I—XLI) udgivet +med Fortolkning (Hauniae; idem Germanice Lipsiae). + + + +

exposita videre; sed in codice unico edendo operae pretium esse videbatur +omnia semel referre; in ceterum eligat sibi quisque quod velit.

+

Quod ad ceteras adnotationes attinet, non necessarium putavi semper +indicare quis primum recte verbum hoc vel illud in papyro esse aut viderit +aut divinaverit. scio equidem nimirum in editione principi multos irrepsisse +eroores, multa aliorum scientia et acumine postea restituta esse. textus +autem, qualis nunc exstat, non unius hominis opus est; sed patem suam +cuique in adnotationibus usque tribuere supervacaneum videbatur. itaque +codicis lectiones, quales nunc esse iudico, imprimendas curavi, nihil adnotavi, +nisi ubi aut lectio dbia est aut aliquid quod in codice non exstat +in textum rettuli.

+

De quarto volumnie plura nonnulla sunt praefanda. in his laceris De volu mine quarto +fragmentis laboraverunt multi: textum legere et restituere miro successu +conati sunt Wilamowitz, Haussoulier, Blass, Wilcken; sensum investigaverunt, +multis locis recte constituerunt Teusch1) et Photiades2). his nunc aliquid +addidisse me credo, dum fragmenta ipsa papyri, antehac disiecta iacentia, +suo quodque loco reddo; unde ut verba et litteras nonnullas legerem contigit, +sententiamque hic illic melius, ut mihil videor, restituerem. omnino +contextus totius voluminis, omnium quos nominavi coniunctis laboribus, +nunc ita sanus et continuus exstat (excepto extremo cap. LXVII), ut causa +nulla iam impediat quominus haec pars operis eadem sub forma cum +ceteris appareat. itaque in capita et clausulas eam divisi, ita ut totus +liber novem iet sexaginta capitibus constituta sit; et quanquam dubitationes +nonnulliss locis adhuc manent et fortasse manebunt, nihilominus totum opus +Aristotelicum nunc tandem continuo tenore et textu magna pro parte satis stabilito legere licebit.

+

Testimonia amplissima e lexicographis aliisque scrptoribus sedula Testimonia +industria collegit vir doctissmus G. Wentzel; de quibus quae praefanda +sunt ipse dicet. His addidi locos nonnullos ex eis scriptoribus — Herodoto +scilicet et Thucydide et Xenophonte — quorum opera (praeter alia non +servata)ante oculos habuisse videtur Aristoteles, necnon ex Aristotelis ipsius +Politicis, ut eluceat quantum in utroque opere eadem sit mens, idem de +rebus praeteritis iudicium. et hos quidem fontes a testimoniis a Wentzelio +collectis ita distinxi, ut nomina scriptorum capitalibus litteris (velut Herod., +Thuc.) imprimerem.

+

Indices nominum et verborum (quales antea etiam Herwerden–Leeuwen Index +et Sandys editionibus suis adiecerunt) sed uberiores et pleniores confecit +sedulo iuvenis bonae spei E. Neustadt Berolinensis.

+

Quae cum ita sint, quid restat nisi ut omnibus quorum auxilio hanc Gratiarum actio +editionem perfeci grates agam? omnes nomiare non licet; multi enim +laboranerunt, et nos in labores eorum intorivimus. illos praecipue com- +1) De sortitione iudicum apud Athenienses (Gottingae, MDCCCXCIV). +2) Ἀθηνᾶ, tomm. X, XI, XIV, XV. + + +memoratre iuvat qui tredecim fere antehac annis errores novicii editoris ita +correxerunt ut si quid feliciter elaboratum erat, laudibus vel immeritis +prosequerentur, sin minus, verbis amicis instrigantes edocerent; quorum +inter primos Kaibelium, quem immatura morte peemptum lugemus, et +Wilamowitz-Moellendorfium summa observantia nomino. collegis Academiae +Regiae Borussicae, qui mihil opus hoc tam honorificum detulerunt, grates +ago; modo ne sit eventus tantea humanitati et benevolentiae impar. ante +mones autem Hermanno Diels pro beneficiis multis debitas referre gratias +velim; qui primus inte peregrinos editionem meam principem benigna voce +accepit; qui papyrum illam medicam coniunctis mecum viribus edidit, et, +dum ipse laborem maximum et sollertiam incumparabilem attulit, mihi +plus quam debitam laudem tribuit; qui collegam in Academiam singulari +studio et benevolentia vocatum me amplexus est; qui ad editionem hanc conficiendam +honorificentissime appelavit, et in conficienda consilio et scientia +sempr adiuvit. pauca haec verba atque infirma; non infirma menoria et voluntas, quibus virum tantum prosequor.

+

Datum Londini

+

Kal. Octobr. MCMIII.

+

Fridericus G. Kenyon.

+

Testimonia composui quaecumque repperi omnia: his addidi locos +nonnullos qui utrum ex Aristotelis libello fluxerint necne homines docti +adhuc disputant aut certe ambigunt, seclusi quae ab Aristotele aliena esse +meo quidem iudicio certum est; qua in re larior quam parcior esse malui. +verba scriptorum ita edidi, ut clare appareat, quid libri manu scripti exhibeant; +in lexicographis et grammaticis et meis et Reitzensteinii et Bethii +in Diogene Laertio Dielesianis copiis usus sum, ubi si quid discrepat ab +lectione editionum adhuc pevulgatarum, id ex codicibus sumptum esse +moneo; reliquorum auctorum verba ut ad fidem codicum recenserem, adii +editiones et commentationes virorum doctorum eas, quae de libris manuscriptis +aliquid referunt. restat ut ego quoque Hermanno Diels gratias +debitas agam: qui huic quoque parti libelli patronus extitit strenuus et +indefesus.

+

Datum Berolini

+

a. d. VII Kal. Nov.

+

Georgius Wentzei.

+
+ + + From 553f14ae717b25b1867ce9f44d0b8041028b07f1 Mon Sep 17 00:00:00 2001 From: sonofmun Date: Mon, 29 May 2017 10:00:31 +0200 Subject: [PATCH 2/2] Added editor to titleStmt --- data/tlg0086/tlg003/tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml | 1 + 1 file changed, 1 insertion(+) diff --git a/data/tlg0086/tlg003/tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml b/data/tlg0086/tlg003/tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml index 4fec779a3..d5da64231 100644 --- a/data/tlg0086/tlg003/tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml +++ b/data/tlg0086/tlg003/tlg0086.tlg003.1st1K-lat1.xml @@ -4,6 +4,7 @@ Prefatio to Res Publica Atheniensium Georgius Wentzei + Fridericus G. Kenyon University of Leipzig European Social Fund Saxony Gregory Crane