diff --git a/prs/4419/LfcPl_1_pr.html b/prs/4419/LfcPl_1_pr.html index ff3f01e..8867199 100644 --- a/prs/4419/LfcPl_1_pr.html +++ b/prs/4419/LfcPl_1_pr.html @@ -10,35 +10,35 @@ - + - + - + - + - + @@ -151,7 +151,7 @@
Kibice The Reds oglądali na Anfield najlepszą wersję Luisa Suáreza. Urugwajczyk wybiegał na boiska Premier League i wiele razy dał koncert gry. Jego dryblingi i znakomicie ustawiony celownik siały spustoszenie w szeregach rywali. W latach 2011-2014 "El Pistolero" należał do najbardziej niszczycielskich zawodników ofensywnych na Wyspach, który był sobie w stanie poradzić z przeciwnościami losu, o czym wspomniał Jordan Henderson w swojej autobiografii:
„Bywały chwile, w których myślałem, że mam w Liverpoolu kolegę będącego nadczłowiekiem, ponieważ Urugwajczyk potrafił grać z bólem, którego żaden normalny człowiek by nie wytrzymał. Każdy inny piłkarz znalazłby się poza drużyną po zabiegu laparoskopii w prawym kolanie, ale Luis nie był zwyczajnym zawodnikiem. Przed meczem z Norwich na Anfield w grudniu 2013 roku jego stopa i kostka były tak spuchnięte, że nie mógł włożyć prawego buta. Sztab medyczny powiedział mu, że nie będzie mógł zagrać. Nie posłuchał i pożyczył parę korków Steviego, które były rozmiar większe. Nie spodziewałem się, że będzie mógł biegać, jego kostka się do tego nie nadawała. A jednak zagrał. I strzelił gola… A właściwie cztery – wygraliśmy 5:1. Mógł sam ze sobą konkurować o nagrodę za bramkę miesiąca! Nie mogłem uwierzyć w to, co widzę. Zagrać tak, mierząc się z potężnym bólem, i do tego w nie swoich korkach? Nie potrafiłem tego pojąć”.
Dziś 38. urodziny obchodzi snajper, który w dotychczasowej karierze strzelił grubo ponad 500 goli.
Książka "Jordan Henderson. Autobiografia kapitana Liverpoolu" jest dostępna w promocyjnej cenie na: Kliknij TUTAJ.
INFORMACJE DOTYCZĄCE NOWOROCZNEJ PROMOCJI:
📚 Książka "Jordan Henderson. Autobiografia kapitana Liverpoolu", podobnie jak inne tytuły związane z tematyką Liverpoolu oraz angielskiego futbolu, w tym m.in. "W poszukiwaniu zaginionej chwały. Historia reprezentacji Anglii 1872-2022", "Premier League. Historia, teraźniejszość i przyszłość najlepszej ligi na świecie", "Ja, kibic. Tajniak w szeregach chuliganów Millwall FC" czy "Jurgen Klopp. Zapiski z mistrzowskiego sezonu", zostały objęte noworoczną promocją "3za2", która potrwa do końca lutego na: Kliknij TUTAJ.
🚨 WAŻNE: żeby promocja zadziałała w koszyku trzeba wpisać kod: 3ZA2WYPRZ
Liverpool w jutrzejszym spotkaniu Premier League zmierzy się na Anfield z ekipą Ipswich Town. Każdy inny wynik, niż wygrana gospodarzy będzie trzeba przyjąć za sporą sensację, bowiem beniaminek znajduje się w strefie spadkowej i stoczy w tym sezonie zażartą walkę o pozostanie w elicie.
W drużynie Arne Slota do grona nieobecnych Joe Gomeza i Diogo Joty dołączył Curtis Jones, który nabawił się kontuzji w spotkaniu Ligi Mistrzów z Lille.
Trener Liverpoolu powiedział dziś, że angielskiego pomocnika zabraknie w sobotnim pojedynku na Anfield, natomiast jego ewentualny występ w Lidze Mistrzów przeciwko PSV, czy Premier League z Bournemouth stoi obecnie pod dużym znakiem zapytania.
Jeśli chodzi o Ipswich, to klub wypożyczył w czwartek z Brighton & Hove Albion Julio Enciso, który otrzymał zgodę na występ w sobotnim starciu.
Duet napastników Conor Chaplin i Sammie Szmodics wciąż leczy kontuzje, więc Kieran McKenna będzie zmuszony radzić sobie bez tych zawodników.
- W przypadku tej pary, stanowczo za wcześnie na ich powrót do wyjściowego składu. Nie dołączyli jeszcze do treningów z całym zespołem, zobaczymy, jak będzie wyglądać ich sytuacja w przyszłym tygodniu - powiedział menadżer Ipswich.
Ostatni mecz tych ekip w Premier League:
Drużyny zmierzyły się ze sobą w spotkaniu otwierającym ten sezon na Portman Road. Po niemrawej pierwszej połowie, the Reds przeszli do zdecydowanych czynów po zmianie stron. W 60. minucie Mo Salah wypatrzył w polu karnym Diogo Jotę, który otworzył wynik rywalizacji. 5 minut później Liverpool powiększył przewagę. Salah po świetnej dwójkowej akcji z Szoboszlaiem i wymianie podań, z kilku metrów przechytrzył Waltona i ustalił wynik meczu.
Ostatni mecz Liverpoolu z Ipswich na Anfield:
Na stadionie the Reds drużyny po raz ostatni zmierzyły się w lidze 11 maja 2002 roku. W obecności 44 tysięcy kibiców na Anfield gospodarze wygrali wówczas 5:0. 2 gole strzelił John Arne Riise, a kolejne bramki były dziełem Smicera, Owena i Heskeya.
Ostatnie 5 meczów w lidze każdego z zespołów:
W poprzednich 5 spotkaniach w Premier League, Ipswich odniosło jedynie 1 zwycięstwo, sensacyjnie wygrywając 2:0 z Chelsea. Poza tym podopieczni Kieran McKenny przegrali na Portman Road z Brighton (0:2) i Manchesterem City (0:6), remisując na wyjeździe z Fulham (2:2) i minimalnie przegrywając w stolicy z Arsenalem (0:1).
W 5 spotkaniach zainkasowali raptem 4 punkty, ale trzeba przyznać, że rywale byli z wysokiej półki.
Podopieczni Arne Slota z kolei w ostatnich 5 meczach ligowych mogą pochwalić się dorobkiem 3 zwycięstw i 2 remisów.
Liverpool wygrał na Anfield 3:1 z Leicester, ogrywając w delegacji 5:0 West Ham i 2:0 Brentford. The Reds zanotowali przy tym remisy z Manchesterem United (2:2) i Nottingham Forest (1:1).
Krótki rzut na statystyki zespołów:
Liverpool | - | Ipswich |
1 | Miejsce w tabeli | 18 |
15 | Zwycięstwa | 3 |
5 | Remisy | 7 |
1 | Porażki | 12 |
9 | Czyste konta | 2 |
3,29 | 'Duże' okazje na gola w meczu | 1,32 |
WHU (5:0) | Najwyższe zwycięstwo | Chelsea (2:0) |
Forest (0:1) | Najwyższa porażka | Man City (0:6). |
Salah (18) | Najlepsi strzelcy (gole) | Delap (8) |
Początek rywalizacji na Anfield nastąpi o godzinie 16:00. Transmisja dostępna na platformie Viaplay.
Zapraszamy do zapoznania się ze szczegółami konferencji prasowej Arne Slota przed meczem Liverpoolu w Premier League z Ipswich Town.
The Reds wracają do rywalizacji na krajowym podwórku w sobotę na Anfield, gdzie podejmą zespół, który pokonali 2:0 w dniu otwarcia sezonu 2024/25.
Zobaczcie, co Slot miał do powiedzenia na temat tego najnowszego starcia – oraz więcej – w naszym podsumowaniu piątkowego porannego briefingu.
O tym, jak różnym wyzwaniem będzie Ipswich w porównaniu do meczu otwarcia sezonu...
- Mieli trochę pecha w końcowych momentach niektórych meczów. Powtarzałem to ostatnio kilka razy – druga połowa sezonu zawsze jest trudniejsza niż pierwsza. Dzieje się tak, ponieważ niektóre drużyny wzmacniają się podczas zimowej przerwy, a inne – nie wszystkie, ale wiele – pracują z trenerem przez pół sezonu, co zazwyczaj prowadzi do poprawy gry. To zdecydowanie dotyczy również Ipswich, choć już w pierwszym meczu sezonu sprawili nam sporo problemów.
- Myślę, że można uczciwie powiedzieć, że poprawili się w trakcie tej pierwszej połowy sezonu, co jest też zasługą Kierana McKenny. Już w pierwszym meczu postawił nam trudne warunki. Kilka kolejnych spotkań było dla nich cięższych, ale w pewnym momencie stali się bardzo solidnym zespołem, który utrudnia życie każdemu rywalowi – może z wyjątkiem ich ostatniego meczu, który był raczej wyjątkiem od reguły. Być może wynikało to z tego, że [Manchester] City zagrało jak prawdziwe City.
O tym, co Harvey Elliott musi zrobić, aby częściej grać od pierwszej minuty...
- Musi dalej prezentować się tak, jak dotychczas i pracować równie ciężko na treningach, co obecnie. Zawsze mówię zawodnikom, że to nie zależy wyłącznie od nich, ale także od rywalizacji, w której się znajdują. W jego przypadku ma konkurencję w postaci pięciu bardzo dobrych pomocników, których znacie, oraz kilku młodych zawodników, którzy są bardzo utalentowani, ale jeszcze nie gotowi na regularną grę. Rywalizuje z Wata [Wataru Endo], Ryanem [Gravenberchem], Curtisem [Jonesem], Maccą [Alexisem Mac Allisterem] i oczywiście sobą, więc tak wygląda obecnie nasza linia pomocy. Jeśli będzie prezentował taką formę jak dotąd, jego czas gry prawdopodobnie wzrośnie.
O tym, jak dobry może stać się Ibrahima Konate...
- Myślę, że już teraz jest bardzo dobry. To środkowy obrońca, który robi wrażenie samą swoją obecnością – jest bardzo silny i wysoki. Moim zdaniem jedną z rzeczy, które mógłby poprawić, jest gra piłką, wyprowadzanie jej z obrony. Nie uważam, że jest w tym słaby, ale mógłby to wynieść na wyższy poziom. Widzę jednak, że ciężko nad tym pracuje i już widać postępy. Defensywnie prezentuje najwyższy poziom. Jest szybki, silny, wygrywa pojedynki w powietrzu i na ziemi, a także potrafi asekurować swoich kolegów, gdy zajdzie taka potrzeba. Może grać jeden na jednego, nawet jeśli ma dużo miejsca za plecami. W defensywie nie ma wielu rzeczy, które mógłby jeszcze poprawić. Jednak wyprowadzanie piłki z obrony – co nie jest tylko jego zadaniem, bo wymaga współpracy z kolegami – to coś, nad czym dużo pracowaliśmy i nadal będziemy pracować. Nie tylko z nim, ale też z resztą zespołu, ponieważ chcielibyśmy, aby nasze posiadanie piłki prowadziło do jeszcze większej liczby okazji bramkowych, a to zaczyna się od wyprowadzania piłki z tyłu.
O tym, czy rotacja na lewej obronie wynika z zarządzania obciążeniem czy poprawy formy Kostasa Tsimikasa...
- Myślę, że z obu powodów. Gdyby Kostas był na zupełnie innym poziomie niż Robbo [Andy Robertson], to rotacja lub zarządzanie obciążeniem nie miałoby sensu, ponieważ obniżylibyśmy jakość gry, co mogłoby być ryzykowne. Nie wiem, jaka była sytuacja Kostasa w zeszłym sezonie – wiem, że grał niewiele, ale nie wiem, na jakim był poziomie. Jednak od momentu, gdy tu jestem, a zwłaszcza podczas naszego tournée po Stanach Zjednoczonych, prezentował się naprawdę dobrze. Udowodnił, że również może grać na pozycji lewego obrońcy. Teraz, gdy mamy dwie dobre opcje na tej pozycji, według mnie rzeczywiście zarządzamy obciążeniem i rotujemy w tym obszarze. Tak, to prawda.
O potrzebie cierpliwości w meczu z Ipswich...
- To trudne dla kibiców, a mój ojciec też jest fanem. Kiedy dzwonię do niego po meczu, potrafi powiedzieć: „To nie było tak ekscytujące jak inne mecze Liverpoolu”, tak jak po spotkaniu z Lille. Wtedy muszę mu tłumaczyć, że takie mecze można łatwo przegrać, jeśli zacznie się forsować trudne zagrania – ale on nie zawsze się ze mną zgadza!
- Jako menedżer byłem jednak zadowolony z naszego występu przeciwko Lille, bo to był zespół świetnie zorganizowany i mający dużą kontrolę. Pamiętam jedną sytuację w meczu, kiedy Curtis próbował zagrać ryzykowną piłkę w okolicach linii środkowej, straciliśmy ją, a oni skontrowali. I właśnie to jest ryzyko, kiedy grasz przeciwko drużynie broniącej się nisko. [Nottingham] Forest to chyba najlepszy zespół w lidze, jeśli chodzi o karanie za takie „głupie zagrania” – tak je nazywam – które mój ojciec pewnie chciałby oglądać częściej. Ale to właśnie prowadzi do tego, że rywale tworzą o wiele więcej okazji.
- Trzeba znaleźć trudną równowagę między podejmowaniem ryzyka a traceniem kontroli, a utrzymaniem kontroli i może mniejszą liczbą okazji. Jednak przeciwko takiej drużynie, jeśli stracisz gola i przegrywasz 0:1 – jak widzieliśmy przeciwko Forest – problem staje się jeszcze większy, zwłaszcza przy niskim bloku rywala. Dlatego musimy znaleźć balans. Rozumiem, że czasem jest to trudne dla kibiców, którzy przychodzą na stadion, by zobaczyć nasze zwycięstwo, najlepiej z dużą liczbą bramek i ekscytującym meczem. Do tego potrzeba dwóch drużyn, a im lepiej my gramy, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że rywale przyjadą na Anfield z nastawieniem: "Zróbmy wysoki pressing i spróbujmy ich naciskać na całym boisku".