tha

معرفی

عمل THA (Total Hip Arthroplasty) یا جراحی تعویض کامل مفصل ران، روشی جراحی برای جایگزینی مفصل آسیب‌دیده ران با یک مفصل مصنوعی (پروتز) است. این عمل معمولاً برای بیمارانی که دچار آرتروز شدید، روماتیسم مفصلی، نکروز آواسکولار یا آسیب‌های شدید مفصل ران شده‌اند انجام می‌شود. هدف از این عمل کاهش درد، بهبود دامنه حرکت و بهبود کیفیت زندگی بیمار است. مفصل مصنوعی معمولاً از فلزات، پلاستیک‌های قوی یا سرامیک ساخته می‌شود که عملکرد و تحرک طبیعی مفصل را شبیه‌سازی می‌کند.

علائم بیماری

بیمارانی که نیاز به تعویض مفصل ران دارند، معمولاً علائم زیر را تجربه می‌کنند:

درد شدید و مزمن در ناحیه لگن و ران: این درد ممکن است به مرور زمان شدیدتر شود و با داروهای مسکن معمولی کاهش نیابد.

کاهش دامنه حرکتی: بیمار ممکن است در انجام فعالیت‌های روزمره مانند راه رفتن، خم شدن یا نشستن دچار مشکل شود.

خشکی و سفتی مفصل ران: به‌ویژه هنگام بیدار شدن از خواب یا پس از نشستن طولانی‌مدت.

التهاب و تورم در مفصل ران: که می‌تواند به خاطر ساییدگی مفصل یا التهاب ناشی از آرتروز باشد.

ناتوانی در تحمل وزن بر روی پا: که معمولاً به دلیل تخریب مفصل و درد شدید ایجاد می‌شود.


فرایند مورد انتظار

عمل THA تحت بیهوشی عمومی یا بی‌حسی نخاعی انجام می‌شود و شامل مراحل زیر است:

1. آماده‌سازی بیمار: بیمار به بخش جراحی منتقل شده و تحت بیهوشی قرار می‌گیرد.


2. برش جراحی: جراح برشی در ناحیه ران ایجاد می‌کند تا به مفصل دسترسی پیدا کند.


3. برداشتن قسمت‌های آسیب‌دیده مفصل: قسمت‌های تخریب‌شده و ساییده‌شده مفصل ران، شامل سر استخوان ران و سطح مفصلی لگن، برداشته می‌شود.


4. قرار دادن پروتز مفصل: جراح پروتز مفصل ران را در جایگزین مفصل آسیب‌دیده قرار می‌دهد. این پروتز شامل یک سر کروی و یک کاسه می‌باشد که اجازه می‌دهد مفصل به‌صورت طبیعی حرکت کند.


5. بستن زخم و انتقال به بخش مراقبت‌های پس از عمل: پس از اتمام جراحی، زخم با بخیه بسته می‌شود و بیمار به بخش مراقبت‌های بعد از عمل منتقل می‌شود.



توصیه‌های پرستاری

پرستاران نقش مهمی در مراقبت و بهبود وضعیت بیمار پس از عمل THA دارند و باید نکات زیر را رعایت کنند:

مدیریت درد و داروها: پرستاران باید داروهای مسکن و ضدالتهابی تجویز شده را به موقع به بیمار ارائه دهند و از راحتی بیمار اطمینان حاصل کنند.

پیشگیری از عفونت: محل جراحی باید تمیز و استریل نگه داشته شود و پرستاران باید زخم را به طور منظم بررسی کنند.

پیشگیری از آمبولی و ترومبوز: پرستاران باید به بیمار کمک کنند تا حرکت‌های خفیف پا را انجام دهد و از جوراب‌های ضد ترومبوز و داروهای ضد انعقاد استفاده کند.

کمک به تحرک تدریجی: پس از جراحی، پرستاران با همکاری فیزیوتراپیست، به بیمار در حرکت‌های تدریجی و استفاده از واکر یا عصا کمک می‌کنند.

نظارت بر علائم حیاتی: پرستاران باید به طور منظم علائم حیاتی بیمار را بررسی کنند و تغییرات غیرعادی را گزارش دهند.


آموزش به بیمار

آموزش به بیمار پس از عمل THA نقش مهمی در بهبودی و جلوگیری از عوارض دارد. توصیه‌های مهم به بیمار شامل موارد زیر است:

حرکت‌های محدود و اجتناب از خم کردن بیش از حد مفصل: بیمار باید از خم کردن مفصل ران بیش از ۹۰ درجه خودداری کند و از حرکات چرخشی شدید پرهیز کند.

استفاده از ابزارهای کمکی: بیمار باید از واکر، عصا یا ابزارهای کمکی دیگر برای کاهش فشار بر روی مفصل جدید استفاده کند.

پرهیز از نشستن بر روی صندلی‌های کوتاه: بیمار باید از صندلی‌های بلند استفاده کند تا فشار کمتری بر روی مفصل ران وارد شود.

رعایت بهداشت زخم: بیمار باید محل جراحی را تمیز نگه داشته و به دستورالعمل‌های پزشک برای مراقبت از زخم توجه کند.

شروع تمرینات فیزیوتراپی: برای بهبود حرکت و تقویت عضلات، بیمار باید تحت نظر فیزیوتراپیست تمرینات ورزشی سبک و مناسب را آغاز کند.

آگاهی از علائم هشدار: بیمار باید از علائمی مانند درد شدید، تب، تورم غیرعادی و تغییر در حرکت مفصل آگاه باشد و در صورت مشاهده این علائم به پزشک مراجعه کند.


عمل THA به بیماران کمک می‌کند تا کیفیت زندگی بهتری داشته باشند و از درد و مشکلات حرکتی ناشی از تخریب مفصل ران رهایی یابند.